-Ο ΣΩΣΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ-

- Ο ΣΩΣΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ -

Εκείνη τη μέρα μου έδωσε κι άλλες συμβουλές:

-- Πρόσεχε πολύ,όταν βρίσκεσαι στην εκκλησία με τους άλλους χριστιανούς.Να μη γελάς,να μη μιλάς,να μη σχολιάζεις τους άλλους και να μην ψάλλεις κενόδοξα,  κομψεύοντας τη φωνή σου απο ανθρωπαρέσκεια.

-- Μα είναι άραγε αμαρτία,να κάνει κανείς όσα είπες; τον ρώτησα επίτηδες,για να τον αναγκάσω να μου πεί περισσότερα.

 --Άκουσε, παιδί μου. Πάνω απ'τους αν-θρώπους, που στέκονται στην εκκλησία, βρίσκο-νται πολύ περισσότεροι άγγελοι και ψάλλουν αόρατα μαζί τους.Αν όμως κάποιος  απο το εκκλησίασμα αρχίσει να χωρατεύει ή να κουτσομπολεύει ή να συζητάει για βιοτικές υποθέσεις, οι άγγελοι, που τον βλέπουν, αφή-νουν την υμνωδία και πιάνουν τη θρηνωδία για την κατάντια του, λέγοντας: ”Αχ,πως αιχμαλωτίστηκε έτσι η ψυχή αυτού του ανθρώπου,που στέκεται μέσα στην εκκλησία με τόση καταφρόνια, χωρίς φόβο Θεού, χωρίς ντροπή, χωρίς σεβασμό! Ο Θεός έσκυψε απ'τα ουράνια για ν'ακούσει προσευχή ταπεινή και λόγια παρα-κλητικά, κι αντί γι'αυτά ακούει αστεία και  κουτσομπολιά”.-Τα λόγια του με τρόμαξαν. Απο τότε, αν ποτέ μου ξέφευγε στην εκκλησία κανέ-νας μάταιος λόγος, τα θυμόμουνα και ντρεπό-μουνα τους αγγέλους του Θεού...

-Άγγελοι συλλειτουργοί-

... Μετά τον ρώτησα τι έβλεπε όταν άρχισε η Θεία λειτουργία. Μου είπε πως,μόλις έβαλε ο λειτουργός το <<Ευλογημένη η Βασιλεία>>, είδε φωτιά να κατεβαίνει απο τον ουρανό και να καλύπτει το άγιο θυσιαστήριο και τον ιερέα, χωρίς  εκείνος να καταλάβει τίποτα. Αργότερα, όταν άρχισε να ψάλλεται ο τρισάγιος ύμνος απο το λαό,τέσσερις άγγελοι  κατέβηκαν κι έψαλλαν μαζί τους. Στον Απόστολο, φανερώθηκε ο μακά-ριος Παύλος να καθοδηγεί τον αναγνώστη. Στο <<Αλληλούια>>,μετά το τέλος του Αποστόλου, οι φωνές του λαού ανέβαιναν ενωμένες στον ουρανό σαν ένα πύρινο σφιχτοπλεγμένο σκοινί. Και στο Ευαγγέλιο, μιά-μιά λέξη έβγαινε σαν φλόγα απο το στόμα του ιερέα και υψωνόταν στα επουράνια. Λίγο πριν απο την είσοδο των τιμίων Δώρων, βλέπει ξάφνου ο όσιος ν'ανοίγει ο ουρανός και να ξεχύνεται μια άρρητη και υπερκόσμια ευωδία.

 Άγγελοι κατέβαιναν απο ψηλά,ψάλλοντας ύμνους και δοξολογίες στον Αμνό,το Χριστό και Υιό του Θεού. Και νά! Τότε παρουσιάστηκε ένα κατακάθαρο και τρισχαρι-τωμένο Βρέφος!Το κρατούσαν στα χέρια τους άγγελοι,που Το έφεραν και Τ'απόθεσαν στο άγιο δισκάριο, όπου βρίσκονταν τα τίμια Δώρα.Γύρω Του μαζεύτηκαν πλήθος λευκοφόροι νέοι,  ολό-λαμπροι, που ατένιζαν με θαυμασμό και δέος τη Θεϊκή Του ομορφιά. Ήρθε η στιγμή της μεγάλης εισόδου.Ο λειτουργός πλησίασε για να πάρει στα χέρια του το άγιο δισκάριο και το άγιο ποτήριο.Τα ύψωσε και τα έβαλε πάνω στο κεφάλι   του,σηκώνοντας μαζί τους και το Παιδί. 

 Μόλις βγήκαν τ' άγια,και ενώ ο λαός έψαλλε κατανυκτικά, ο όσιος είδε αγγέλους να φτερου-γίζουν κυκλικά πάνω απο το κεφάλι του λειτουργού, δύο Χερουβείμ και δύο Σεραφείμ να προχωρούν μπροστά του, και άπειρους άλλους αγγέλους να τον τριγυρίζουν, ψάλλοντας με αγαλλίαση άρρητους ύμνους. Όταν ο ιερέας έφτασε στην αγία τράπεζα κι απόθεσε εκεί τα τίμια Δώρα,οι άγγελοι τη  σκέπασαν με τις φτερούγες τους.Τα δύο Χερουβείμ στάθηκαν στα δεξιά του λειτουργού και τα δύο Σεραφείμ στ' αριστερά του, χωρίς όμως εκείνος να τα βλέπει."Η θεία μυσταγωγία συνεχίστηκε. Είπαν τό «Πιστεύω» κι έφτασαν στόν καθαγιασμό των τιμίων Δώρων. "Ο λειτουργός τά ευλόγησε καί είπε τό «...μεταβαλων τω Πνεύματί σου τω Αγίω. Αμήν, αμήν, αμήν». Τότε βλέπει ό δίκαιος εναν άγγελο νά παίρνει μαχαίρι καί νά σφάζει τό Βρέφος.

Τό Αίμα Του τό έχυσε στό αγιο ποτή-ριο, ενώ τό θείο σώμα Του τό τεμάχισε καί τό τοποθέτησε στό δισκάριο. "Ύστερα αποτραβή-χτηκε πάλι στή θέση του καί στάθηκε σεμνά καί ευλαβικά.  'Όταν ό λειτουργός ύψωσε τόν Άγιο Άρτο, εκφωνώντας «Τά αγια τοις αγίοις», και ο λαός έψαλλε «ΕΙς αγιος, εις Κύριος...»,κάποιος από τό εκκλησίασμα στράφηκε στόν Οσιο καί τόν ρώτησε σιγανά: - Γιατί, πάτερ, ό ίερέας λέει «Τά αγια τοίς άγίοις»; -Γιά μας όλους τό λέει, παιδί μου. Καί σημαίνει: Στά αγια μέλη του Χριστου νά προσέλθει όποιος είναι αγιος!    Μά ό άλλος, πού ήταν απλοϊκός καί αγράμματος, ξαναρώτησε: -Καί τί είναι άγιωσύνη, πάτερ; 

- Νά... "Αν είσαι ακόλαστος, μήν τολμήσεις νά γίνεις μέτοχος σέ τόσο μεγάλο μυστήριο." Αν έχεις έχθρα μέ κάποιον, μήν πλησιάσεις."Αν περιγελας ή ορίζεις ή κατακρίνεις τό συνάν-θρωπό σου, στάσου μακριά από τή θεία κοινω-νία. Πρώτα εξέτασε τόν έαυτό σου, δές ποιός είσαι, καί μετά... "Αν είσαι ενάρετος, έλα. "Αν δεν εισαι, φυγε "Ηδη δμως ό λειτουργός είχε πεί τό «προσέλθετε».  "Ο όσιος παρατηρούσε τώρα όσους κοινωνούσαν." Άλλων τά πρόσωπα μαύ-ριζαν μόλις έπαιρναν τά θεία μυστήρια. Καί άλλων έλαμπαν σάν τόν ήλιο! Άναστέναξε ό μακάριος καί κούνησε τό κεφάλι του... ΟΙ άγγελοι στέκονταν εκεί κοντά καί παρακολου-θούσαν μέ σεβασμό τή μετάληψη.

"Όταν λοιπόν κοινωνούσε κάποιος ευσεβής, του έβαζαν στό κεφάλι ενα στεφάνι. "Όταν, αντίθετα, πλησίαζε κάποιος άμαρτωλός, γύριζαν αλλού τά πρόσωπά τους μέ φανερή αποστροφή. Τότε τά άχραντα μυστήρια σά νά εξαφανίζονταν από τήν άγία λαβίδα, έτσι πού ό άμαρτωλός φαινόταν νά μήν παίρνει μέσα του τό Σώμα καί τό Αίμα του Χριστού. Μέ τήν αποδοκιμασία του Κυρίου διάχυτη στήν όψη του, έφευγε κατάμαυρος! Όταν τέλειωσε η λειτουργία και ο Ιερέας έκανε την κατάλυση, τότε παρουσιάστηκε πάλι το Βρέφος σώο πάνω στά χέρια των άγίων αγγέ-λων! "Η στέγη του ναου λές καί σχίστηκε στά δύο. Άπό κεί οι Άγγελοι ανέβασαν τό Παιδί στους ουρανούς με ύμνους και δοξολογίες, όπως Τό είχαν κατεβάσει, ενώ μιά ύπέροχη εύωδία ξεχύθηκε καί τώρα όλόγυρα.

ΑΓΙΟΣ  ΝΗΦΩΝΑΣ