Δέν μοῦ ζητᾶς πολλά, ἀγάπη μου

 – τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Απόδοση από τα αγγλικά: Νατάσα Κεσμέτη

                Δέν μοῦ ζητᾶς πολλά ἀγάπη μου. Πραγματικά, ὁ κόσμος μοῦ ζητᾶ περισσότερα. Τυλιγμένος εἶμαι μ’ ἕνα πυκνό περιτύλιγμα ἀνυπαρξίας,πού μοῦ καλύπτει τά μάτια τῆς ψυχῆς, καί τό μόνο πού ζητᾶς ἀπ’ τήν ψυχή μου εἶναι νά βγάλει τό κάλυμμα τῆς ὁμίχλης της καί ν’ ἀνοίξει τά μάτια της σέ Σένα, ἰσχύς μου καί ἀλήθεια μου. Ὁ κόσμος ζητᾶ ἀπ’ τήν ψυχή μου νά τυλιχθεῖ μ’ ὅλο καί πιό, ὅλο καί πιό πυκνά περιτυλίγματα.

             Ὦ βοήθα με, βοήθα με. Βοήθησε τήν ψυχή μου ν’ἀποκτήσει ἐλευθερία κι ἐλαφράδα, ν’ ἀποκτήσει ἐλαφράδα κι’ ἀέρινα φτερά, ν’ ἀποκτήσει ἀέρινα φτερά καί πύρινους τροχούς…

            Οἱ ἱστορίες εἶναι μακριές, ὑπερβολικά μακριές τό ἐπιμύθιο μικρό – μιά λέξη. Οἱ ἱστορίες ξεχύνονται σέ ἱστορίες, ὅπως τό ἁπαλό πρόσωπο τῆς λίμνης μου ξεχύνεται ἀπό χρῶμα σέ χρῶμα. Κάτω ἀπ’ τόν ἥλιο τό πολύχρωμο ξεχείλισμα τοῦ νεροῦ ποῦ τελειώνει;             

             Ποῦ τό ξεχείλισμα ἀπό ἱστορίες σέ νέες ἱστορίες;

            Οἱ ἱστορίες εἶναι μακριές, ὑπερβολικά μακριές τό ἐπίμυθιο μικρό -μιά λέξη. Ἐσύ εἶσαι ἡ λέξη ὦ Λόγε τοῦ Θεοῦ. Ἐσύ εἶσαι τό ἐπιμύθιο ὅλων τῶν ἱστοριῶν.
              Τί γράφουν τ’ἄστρα στόν οὐρανό, τί ψιθυρίζει τό χορτάρι πάνω στή γῆ. Τί παφλάζει τό νερό μέσα στή θάλασσα, μουγκρίζει ἡ φωτιά κάτω ἀπ’τή θάλασσα. Τί λέει μέ τά μάτια του ὁ ἄγγελος, ὁ ἱμάμης φωνάζει ἀπό τό μιναρέ του. Τί εἶπε τό παρελθόν καί πέταξε, τί λέει τό παρόν καί ξεγλιστράει.

                  Γιά ὅλα τά πράγματα ὑπάρχει μιά οὐσία, ἕνα γιά ὅλες τίς ἱστορίες ἐπιμύθιο. Τά πράγματα εἶναι ἱστορίες τοῦ οὐρανοῦ. Ἐσύ εἶσαι τό νόημα ὅλων τῶν ἱστοριῶν. Οἱ ἱστορίες εἶναι τό δικό Σου μῆκος καί πλάτος. Εἶσαι ἡ σύνοψη ὅλων τῶν ἱστοριῶν. Σ’ ἕναν πέτρινο λόφο αὐτοφυής ἕνας ἀκατέργαστος σβῶλος χρυσάφι.
               Ὅταν προφέρω τό ὄνομά Σου, τά ἔχω πεῖ ὅλα καί περισσότερο ἀπ’ ὅλα: Ὦ ἀγάπη μου, ἔχε ἔλεος γιά μένα !

            Ὦ Ἰσχύς μου καί Ὑπόσχεσή μου, ἔχε ἔλεος γιά μένα!

---

[Ἀπό τίς Προσευχές δίπλα στήν Λίμνη 

τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, 1922.]