Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ


ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑΝΔΡΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Δ. - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1992

15 σχόλια:

  1. Τρέχετε , ζητείτε, κρούετε, για να σας ανοιγεί η πύλη της βασιλείας των ουρανών και να βρεθείτε εντός αυτής και να την αποκτήσετε μέσα σας. Διότι όσοι φεύγουν απ αυτή τη ζωή προτού αποκτήσουν αυτήν, που θα τη βρούν ποτέ εκεί απερχόμενοι? Προσταχθήκαμε βέβαια να την αιτούμε και να τη ζητούμε εδώ και να κρούομε με μετάνοια και δάκρυα, και εάν κάμνομε αυτό υποσχέθηκε ο Δεσπότης να μας τη δώσει. Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί δεν προστρέχουμε, αδελφοί, στον εύσπλαγχνο Θεό, που τόσο μας αγάπησε? Γιατί δεν παραδίδομε τη ζωή μας σε θάνατο χάριν του αποθανόντος για μας Χριστού και Θεού? Γιατί είμαστε δειλοί και φοβούμαστε την έξοδο από το σώμα? Μήπως δηλαδή πρόκειται να λάβει η να κρατήσει ο άδης τις ψυχές εκείνων που ελπίζουν στον Χριστό? Μήπως εξουσιάζει ο Θάνατος τις ψυχές που είναι σφραγισμένες με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος και το Αίμα του Χριστού? Μήπως τολμά ο νοητός λύκος ν αντικρύσει την σφραγίδα του Αρχιποίμενος Χριστού? Ασφαλώς όχι, αδελφοί πιστοί και θεόφρονες. Όσοι λοιπόν είσθε ασφράγιστοι, τρέξατε¨ όσοι είσθε ασημείωτοι, σπεύσατε να σημειωθείτε με το σημείο του Πνεύματος. Και ποιος είναι ασφράγιστος ? εκείνος που φοβείται τον θάνατο. Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η έλλειψη πείρας του δασκάλου εξολοθρεύει τους μαθητές, ενώ η αμέλεια των μαθητών φέρνει σε κίνδυνο τον δάσκαλο και μάλιστα όταν λόγω της αμάθειάς του εκείνοι πέφτουν σε ραθυμία. Ούτε από το δάσκαλο πρέπει να ξεφεύγει τίποτε από ότι χρειάζεται για τη διόρθωση των μαθητών, ούτε οι μαθητευόμενοι πρέπει να παραμελούν καμιά από τις εντολές του. Και των μαθητών το παραστράτημα και του πνευματικού οδηγού η παράβλεψη αυτών που αμαρτάνουν, είναι πράγμα βαρύ και επικίνδυνο. Άγιος Νείλος ο Ασκητής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η διάκριση διδάσκει τον άνθρωπο ν’ αφήνει τις υπερβολές κι από τα δύο μέρη και να βαδίζει το βασιλικό δρόμο. Και ούτε επιτρέπει με την άμετρη εγκράτεια να εξαπατάται κανείς από τα δεξιά, ούτε πάλι να σέρνεται στην αδιαφορία και χαλαρότητα από τ’ αριστερά. Και είναι η διάκριση ένα μάτι της ψυχής και λυχνάρι, κατά το Ευαγγέλιο που λέει. Το λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι. Αν λοιπόν το μάτι σου γίνει απλό, θα είναι φωτεινό όλο το σώμα σου. Αν όμως το μάτι σου είναι σκοτεινό, όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Έτσι έχει το πράγμα. Επειδή η διάκριση, αφού εξετάσει όλες τις σκέψεις και τις πράξεις του ανθρώπου, διακρίνει και ξεχωρίζει κάθε τι κακό και μη αρεστό στο Θεό και απομακρύνει την πλάνη. Άγιος Αντώνιος Ο Μέγας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάριοι είναι όσοι φωτίζονται από το θειο φως και βλέπουν την ασθένεια τους και καταλαβαίνουν την ασχήμια της ψυχικής των στολής, διότι αυτοί θα κλαύσουν ασταμάτητα και θα πλυθούν με τα ποτάμια των δακρύων. Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εάν λοιπόν κάποιος φέρει βέβαια το όνομα του Χριστού, αλλά στη ζωή του δε δείχνει όσα συνεπάγεται το όνομα αυτό, αυτός διαψεύδει το όνομα. Γιατί, ούτε ο Κύριος είναι δυνατόν να μη είναι δικαιοσύνη και καθαρότητα και αλήθεια και αποξένωση από κάθε κακό, ούτε μπορεί κάνεις να είναι αληθινός Χριστιανός, εάν δεν δείχνει στον εαυτό του την ύπαρξη και εκείνων των ονομάτων. Άγιος Γρηγόριος Νύσσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν θα μας ωφελήσει σε τίποτε, αν έχουμε αγαθές σχέσεις με όλους και ερχόμαστε σε σύγκρουση με τον Θεό. Αντίθετα δεν κινδυνεύουμε καθόλου, έστω και αν όλοι μας αποστρέφονται και μας μισούν, αλλά μας δέχεται και μας αγαπά ο Θεός. Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γι αυτό ο Θεός, επειδή είναι φιλάνθρωπος, φροντίζοντας για τη σωτηρία μας, διαίρεσε σε δύο τρόπους τη ζωή των ανθρώπων, σε έγγαμη και παρθενική, ώστε εκείνος που δεν μπορεί να υποφέρει τον αγώνα της παρθενίας, να συγκατοικεί με γυναίκα, γνωρίζοντας όμως ότι θα του ζητηθεί λόγος για τη σωφροσύνη, τον αγιασμό και τη μίμηση των Αγίων που ήταν έγγαμοι και ανέθρεψαν παιδιά. Μέγας Βασίλειος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να μην απορείς και πολύ, θαυμάσιε, αν, το να είναι τέτοιου είδους μερικοί από αυτούς στους οποίους έχει ανατεθεί ο διδασκαλικός θρόνος, ενώ είναι φοβερό, δεν θεωρείτε ότι είναι φοβερό, ενώ το να φωνάξει κάποιος δυνατά, επειδή έχει το θάρρος, θεωρείτε ότι είναι πολύ πιο φοβερό και ασυγχώρητο. Επειδή δηλαδή σε λίγους υπάρχουν ίχνη αρετής, ενώ στους περισσότερους υπάρχει κακία, που δεν φαίνεται, φοβούμενοι μήπως εμφανισθεί κάποιος που θα τους κατηγορήσει γι αυτά που γίνονται, φροντίζουν όλα τα καλά να τα εξοστρακίζουν, και περισσότερο από όλα την παρρησία, για να μπορούν στο εξής να αμαρτάνουν άφοβα. Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έρχεται κάποιος άρρωστος προς τον πνευματικό γιατρό, ζαλισμένος από το πάθος, ταραγμένος όλος στον νού και επιζητώντας αντί τής θεραπείας τα βλαβερά, όσα δηλαδή αυξάνουν το πάθος και επιφέρουν ακαριαία τον θάνατο. Τον βλέπει αυτόν ο φιλάνθρωπος και συμπαθής ιατρός, κατανοεί την ασθένεια τού αδελφού, την φλεγμονή τού πάθους, τον όγκο και διακρίνει ότι ο ασθενής βαδίζει ολοταχώς προς τον θάνατο. Άραγε ποιός θα τον αγαπήσει αυτόν για να θυμηθώ πάλι τούς αναίσθητους λόγους εκείνων;
    Νομίζω ότι ούτε κάποιος πολύ μανιακός δεν θα σκεφτεί κάτι τέτοιο εναντίον τής ασθενούς ή τού ασθενούς που πάσχει από ασθένεια θανατηφόρο και πολύ λιγότερο θα το σκεφτεί ένας ευσεβής και φοβούμενος τον Θεό ιατρός. Αλλά εγκαταλείποντας τούς πράγματι μανιακούς, άς συνεχίσουμε την διήγηση.
    Όταν λοιπόν ο πνευματικός και επιστήμων ιατρός ειδεί τον αδελφό να βρίσκεται στην κατάσταση που είπαμε, δεν φωνάζει αμέσως ούτε αναβάλλει διαρκώς, ούτε λέγει όσα ζητείς είναι κακά και θανατηφόρα και δεν σού δίνω αυτά τα βοηθήματα, μή τυχόν όταν τα ακούσει φύγει και προχωρήσει σε άλλο μεγαλύτερο από αυτά τα πάθη και πεθάνει την ίδια ώρα.
    Αλλά τον δέχεται, τον κρατεί, τον παρακαλεί, δείχνει κάθε αγάπη και απλότητα μαζί για να τον πληροφορήσει ότι με τα θαύματα που εζήτησε, θα τον θεραπεύσει και θα ικανοποιήσει την επιθυμία του. Πράγματι, είναι μερικοί που νοσούν βαριά στην ψυχή καί ενώ πάσχουν από βαριά νοσήματα, επιζητούν όσα αυξάνουν τη νόσο.
    Και ενώ το πάθος τού καθενός από αυτούς ίσως χρειάζεται δίαιτα και αποχή από τα ευχάριστα, αυτοί όμως ζητούν μάλλον την απόλαυση τών φθοροποιών τροφών και την κατά κόρον λήψη τους. Γι'αυτό λοιπόν, όπως είπα, ο έμπειρος ιατρός δεν αρνείται αμέσως όσα τού ζητούνται από τον ασθενή, αλλά υπόσχεται ότι θα ικανοποιήσει όλα τα αιτήματά του.
    Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο ασθενής σπεύδει στα επιθυμητά του, επειδή θεωρεί καλά, ενώ ο ιατρός υποκρύπτει τα βοηθήματα. Και ο πρώτος βέβαια τα επιζητεί και τα αναμένει χαρούμενος, ενώ ο ιατρός, όντας σοφός, παρουσιάζει φάρμακα φαινομενικά παρόμοια με τα ζητούμενα από τον ασθενή, αλλά στα κρυφά, διαφορετικά στη γεύση και στην δύναμη τής ενεργείας παράδοξα. Πράγματι ο ασθενής εγγίζει μόνο τα φάρμακα και με την αφή μόνο λαμβάνει πέρα από κάθε ελπίδα την θεραπεία.
    Και αμέσως καταπαύει ο όγκος τού πάθους, εξαφανίζεται εντελώς το τραύμα και όσα πρώτα επιθυμούσε φλογερά, αυτά στο εξής δεν ανέχεται ούτε να τα μνημονεύσει.
    Και μπορεί κανείς να ιδεί και να διαπιστώσει ότι έγινε θαύμα ανώτερο από κάθε λόγο. Χωρίς δήλαδή κάποιο άλλο βοήθημα, μόνο με την αφή και την όψη τών ιατρικών φαρμάκων συμβαίνει να ξαναβρίσκουν την υγεία τους οι ασθενείς, να καταστέλλονται οι όγκοι και τα τραύματά τους και να παύεται η φλόγα τής δίψας τους. Συμβαίνει επίσης όσοι νιώθουν πείνα για τα φθοροποιά και επιβλαβή τρόφιμα, έκτοτε να επιθυμούν μάλλον τα ωφέλιμα και να διηγούνται σε πολλούς τα θαύματα τού ιατρού και την θαυμάσια μέθοδο τής επιστήμης του. Άς ακούσουν οι υγιείς και ας κατανοήσουν όσα αινιγματικώς ειπώθηκαν από εμάς, εάν βέβαια εδέχθηκαν την χάρη τής ενθέου γνώσεως. Διότι αυτά δεν τα γνωρίζουν οι ασθενείς ή καλύτερα δεν γνωρίζουν ούτε ότι ασθενούν. Και όσοι ευρίσκονται σ'αυτήν την κατάσταση, ποιός άραγε θα τούς πείσει ποτέ ότι κατέχονται από ασθένεια και νόσο;
    Διότι φαντάζονται ότι αυτά είναι υγεία, το να πραγματοποιούν δηλαδή τα θελήματα τής σαρκός και να κάνουν όλα τα σχετικά με την επιθυμία και τήν έφεσή τους. Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εάν το πρόσωπο πού αγαπούμε γνήσια, μας μεταβάλλη εξ ολοκλήρου με την παρουσία του και μας κάνη φαιδρούς και χαρωπούς και χωρίς λύπη, τι δεν θα προξενή άραγε το πρόσωπο του Δεσπότου, όταν επισκέπτεται μυστικά την καθαρή ψυχή; Αγίου Ιωάννου Της Κλίμακας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αν όμως λέγει κάποιος ότι Κανείς δεν μπορεί να τηρήσει όλες τις εντολές, να γνωρίζει ότι διαβάλει τον Θεό και τον κατακρίνει ότι μας διέταξε πράγματα αδύνατα. Αυτός δεν θ αποφύγει το αναπόφευκτο της δίκης, αλλά θα κατακριθεί κι αυτός σαν εκείνον που είπε « εγνώριζα ότι είσαι σκληρός, θερίζεις όπου δεν έσπειρες και μαζεύεις από όπου δεν εσκόρπισες», και θα ομοιωθεί με τον όφι που είπε στον Αδάμ, « γνωρίζοντας ο Θεός ότι την ώρα που θα φάγετε από το δένδρο, θα γίνετε όμοιοι με αυτόν, γι αυτόν τον λόγο σας παρήγγειλε να μην φάγετε από αυτό». Διότη αυτός ο άνθρωπος αποκαλεί τον Θεό ψεύστη και πλάνο και γεμάτον φθόνο¨ ψεύστη, διότι, ενώ εκείνος είπε, « ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίο μου είναι ελαφρό», αυτός αποφαίνεται όχι μόνο ότι δεν είναι ελαφρό, αλλά ότι είναι αβάστακτο¨ πλάνον, διότι κατέβηκε υποσχόμενος πολλά και μη θέλοντας να δώσει τίποτε σε μας, η καλύτερα φνονώντας τη σωτηρία μας διέταξε να κάμομε και να φυλάξομε αδύνατα πράγματα, με σκοπό ώστε, αφού δεν θα μπορούμε να τα πραγματοποιήσομε, ευρίσκοντας δήθεν εύλογη πρόφαση, να μας στερήσει εκείνα τα αγαθά. Αλλά αλλοίμονο σ αυτούς που λέγουν αυτά, αν δεν μετανοήσουν¨ διότι ο Δεσπότης και Θεός μας δεν παρήγγειλε τίποτε φορτικό, τίποτε επαχθές, αλλά μάλλον όλα είναι και άνετα και εύκολα, αφού βέβαια, πιστεύσατέ με, κι εγώ ο ίδιος εγνώρισα ότι είναι εύκολη η εντολή του Θεού και η επίτευξη αυτής και της βασιλείας του. Άγιος Συμεών ο νεος Θεολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κάποιος άνθρωπος, υπηρετώντας σ ένα αντάρτη, αντίδικο και εχθρό του βασιλέως των χριστιανών, επραγματοποίησε πολλά τρόπαια και ανδραγαθίες κατά των δούλων του και απολάμβανε μεγάλη τιμή από τον τύραννο εκείνον και από τα στρατεύματα του. Έλαβε πρόσκληση από τον βασιλέα των χριστιανών τιμητικώς να προσέλθει και να είναι μαζί του, να αξιωθεί μεγάλων δωρεών και να συμβασιλεύει με αυτόν. Εκείνος επί αρκετόν καιρό δεν ηθέλησε και μάλιστα από τότε έκαμε χειρότερο τον πόλεμο εναντίον του. Κάποια ημέρα λοιπόν, καθώς ήλθε στον εαυτό του και μεταμελήθηκε, ηθέλησε να χρησιμοποιήσει την φυγή και μόνος να πορευθεί προς τον βασιλέα, σκεπτόμενος μέσα του τούτο, ότι, αν και έως τώρα δεν υπήκουσε στον βασιλέα που με προσκαλούσε, αλλά πιστέυω ότι δεν θα μου υπολογίσει καθώς επιστρέφω τώρα την αναβολή και βραδύτητα επί τόσα έτη, διότι, όπως ακούω, είναι συμπαθής και φιλάγαθος¨ θα με συμπαθήσει λοιπόν και θα μου εκπληρώσει όλα όσα μου υποσχέθηκε. Αφού λοιπόν εσκέφθηκε όλα αυτά με όλη του την καρδία, τα επραγματοποίησε¨ προσήλθε στον βασιλέα και κρατώντας τα πόδια του εζήτησε συγχώρηση με κλάματα. Αμέσως ο καλός εκείνος βασιλεύς, κυριευθείς από την απροσδόκητη χαρά, τον εδέχθηκε, εθαύμασε την ματαβολή και ταπείνωση αυτού, διότη, ενώ μπορούσε μάλλον να παρουσιασθεί με θάρρος και ν απαιτήσει τιμές για την αγάπη και πίστη που επέδειξε προς αυτόν, εγκατέλειψε τον αντάρτη και, προσερχόμενος στην βασιλεία του, ευρίσκεται κάτω θρηνώντας για την αργοπορία του και τα γενόμενα απ αυτόν κακά. Τον εσήκωσε από κάτω, έπεσε στον λαιμό του και τον κατεφίλησε ολόκληρον, καθώς και τους δακρυσμένους οφθαλμούς του επί πολλές ώρες. Έπειτα παρήγγειλε να φέρουν στέφανο, στολή και υποδήματα όμοια μ εκείνα που εφορούσε αυτός, και μόνος του έντυσε τον πρώην εχθρό και αντίδικο, χωρίς καθόλου να τον προσβάλει. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και χαίροντας και ασπαζόμενος αυτόν στόμα με στόμα, τόσο τον υπεραγάπησε, ώστε δεν τον αποχωριζόταν ούτε κατά τον ύπνο¨ εκοιμώταν μαζί του και τον αγκάλιαζε στην κλίνη, τον εσκέπαζε από παντού με το επανωφόρι του και έβαζε το πρόσωπό του επάνω σε όλα τα μέλη του. Άγιος Συμεών ο νεος Θεολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Και μέσα στον κόσμο, όταν ο χριστιανός αναλάβη προαιρετικόν αγώνα, η Χάρις του Θεού δεν εξαιρεί κανέναν. Αλλά προφάσεις προφασιζόμενοι, λέμε ότι είμεθα στον κόσμο και δεν μπορούμε. Μας νικάει η επιθυμία. Τι χρειαζόμεθα? Τον αγώνα αυτόν όχι μόνον τον σωματικό, αλλά και τον ψυχικό. Δηλαδή τις σκέψεις να κυβερνήσουμε. Έρχονται οι σκέψεις, οι φαντασίες της αμαρτίας, οι εικόνες, τα πρόσωπα, τα είδωλα και οι σκηνές. Να τα καταδιώκουμε αμέσως με το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με. Όταν προσέχη ο νους να μη τα δέχεται όλα αυτά και έχη το θείο όπλο, το Όνομα του Χριστού, τότε σκοτώνεται κάθε ενάντιος εχθρός της ψυχής μας, που λέγεται διάβολος, που λέγεται αισχρή φαντασία, που λέγεται αισχρός λογισμός. Τότε, όταν έτσι φυλάγουμε την ψυχή μας, τον νου και την καρδία μας, το εσωτερικό μας θα διατηρηθή καθαρό και αγνό. Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή