1. Τι γνώμη έχετε για τον οικουμενισμό;
Είναι ή ιδέα κάποιου, αλλά Τι; Πιστεύεις ότι έχουν να συζητήσουν για μεγάλα θέματα;
Να ξέρετε ότι είναι συζητήσεις ιστορικές. Δεν πιστεύω ότι είναι σοβαρές. Από φιλοφροσύνη είναι καλό να συζητούν, για να μη φαίνονται οι άλλοι βλάκες και πιστεύουν ότι θα νικηθούν στον διάλογο. Άλλα όμως είναι ένα μεγάλο λάθος! Δεν γίνεται τίποτε. Διότι από τον Θεό θα έλθει και ή πτώσης του παπισμού. Εγώ ούτε καν λέγω πώς αυτή είναι εκκλησία. Είναι μία κυβέρνηση με εκκλησιαστικό όνομα.
2. Τι επιπτώσεις έχει στην ζωή του χριστιανού η κατάρα αρχιερέως;
Είναι πολύ σοβαρές. Άλλα εξαρτάται ποιος τον καταράστηκε και γιατί τον καταράστηκε. Κατόπιν, πρέπει να δώσει αναφορά στην Σύνοδο, γιατί τον καταράστηκε, ομοίως και ό καταραστείς να καταφυγή με δική του γραπτή προσφυγή στην Ιερά Σύνοδο. Ό καταραστείς έχει την άδεια να απολογηθεί.
3. Ό π. Κλεόπας λέγει ότι οποιαδήποτε πικρία και να προκαλέσεις στον Αρχιερέα είναι στην ζωή σου σαν μια κατάρα.
Όχι, δεν είναι σαν μία κατάρα. Είναι, να ειπούμε, λίγο βιαστικός αυτός ό λόγος. Η κατάρα είναι καθ' εαυτή κατάρα και εσύ που τιμωρείσαι είσαι καταραμένος. Άλλα εάν είναι πικραμένος αυτός ό Κληρικός, τότε εντάσσεται το θέμα αυτό σε άλλο μέρος του κανόνος, στις κανονικές υποσημειώσεις. Εάν εκείνος πίκρανε τον ιερέα, ή εάν ο ιερεύς πίκρανε τον αρχιερέα, σίγουρα, αυτός είναι ασυγχώρητος, εάν δεν τον συγχώρεση ό άλλος αντίδικος, εάν δεν ταπεινωθεί και ζήτηση συγχωρήσει.
Σχετικά με την κατάρα στο Πηδάλιο της Εκκλησίας λέγεται ότι ό Θεός δεν ακούει τα βλακώδη λόγια, ούτε και των κληρικών. Διότι θα μπορούσε να καταριέται βιαστικά, χωρίς κάποια πνευματική κάλυψη. Άλλα κυρίως σ' αυτές τις περιπτώσεις ή κατάρα μπορεί να είναι αποτελεσματική, διότι έχουμε υπ' όψιν μας την πειθαρχία και την τάξη των πραγμάτων. Όμως ό άνθρωπος, ημπορεί να υπεράσπιση τον εαυτό του και ίσως απέναντι του Θεού να μην υπολογίζεται πλέον σαν ένας άνθρωπος καταραμένος.
4. Η κατάρα είναι μία παίδευση για να κάνη τους ανθρώπους πιο υπάκουους στην Εκκλησία;
Δεν είναι αυτή ή καλλίτερη οδός διορθώσεως. Δεν πρέπει να γίνει αυτό το έργο, διότι προκαλεί περισσότερη αταξία στην Εκκλησία. Ένας άνθρωπος, για να καταραστεί, πρέπει να είναι πολύ ένοχος. Όμως, κάθε κληρικός κι μάλιστα ό Αρχιερεύς πρέπει να είναι πολύ πεπαιδευμένος επάνω στο θέμα αυτό. Εμείς δεν δεχθήκαμε την ιεροσύνη για να καταριόμαστε τους χριστιανούς. Άλλα για να τους ευλογούμε. Εάν είναι δυνατόν να κάνουμε κάθε προσπάθεια, για να μη φθάσουμε στην κατάρα!
Θεός φυλάξει εγώ ποτέ δεν καταράστηκα άνθρωπο.
Εν τω μεταξύ αυτός άρχισε να μου μιλάει για τον Βούδα, στον όποιον εγώ απήντησα ότι ό βουδισμός είναι μια ηθική θρησκεία, αλλά δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο .«Ό μη συνάγων μετ' εμού σκορπίζει» (Λουκ. 11,23). Οποίος δεν είναι βαπτισμένος στο Όνομα της αγίας Τριάδος του Πατρός και του Υιού και του 'Αγίου Πνεύματος, δεν σώζεται. Ό Χριστός είπε: «Εγώ ειμί ό Ων».
Μια άλλη κυρία -καθηγήτρια- μ' ερώτησε, (μου ερχόταν να τις δώσω μερικές καρπαζιές), τόσο πολύ με είχε στενοχωρήσει. Μόνο δύο λόγια, δύο λόγια ήθελε να μου πει. Και λέγει «ό Σωτήρ δεν εμφανίσθηκε από την παιδική του ηλικία μέχρι την ημέρα του δημοσίου του κηρύγματος. Είχε πάει στις Ινδίες για σπουδές». Πώς είναι δυνατόν να πάει, κυρία μου στην Ινδία, αφού ήταν Θεός. Έπρεπε να διδαχθεί από τους ινδούς, ενώ αυτός τους έπλασε! Ήταν Θεός ό Χριστός, κυρία μου, τι άλλο θέλεις να μ' ερώτησης; Τι έπρεπε να μάθη από τους ινδούς, αφού ό ίδιος έλεγε ότι «Εγώ ειμί ό "Ων»;
5. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ κατάρας και αναθέματος;
Στο ανάθεμα πέφτεις μόνος σου, εάν π.χ. μπήκες σε κάποια αίρεση, δεν χρειάζεται να σε καταραστεί κάποιος.
Θέλω όμως να επανέλθω στην συζήτηση που κάναμε παραπάνω για την κατάρα, ότι το θέμα αυτό άφορα αποκλειστικά την Σύνοδο. Εμείς οί Πνευματικοί, ακόμη και άλλοι αρχιερείς, δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε την ποινή που επεβλήθη σε κάποιον από ένα Αρχιερέα. Μόνον ή Σύνοδος μπορεί να το κάνη αυτό δι' αναφοράς του καταρασθέντος προσώπου.
Όμως ή κατάρα δεν έχει κάποια αξία, εάν δεν υπάρχει πλήρης αιτιολόγησης, σε ποσοστό εκατό τοις εκατό.
6. Ή πρακτική της Γιόγκα είναι δεκτή από την Εκκλησία;
Μην εξαπατάστε με την Γιόγκα, αδελφοί μου. Ή Εκκλησία την θεωρεί πλάνη και αίρεση.
Ήλθε κάποιος σε μένα και άρχισε να μου μιλάει για την Γιόγκα. Του είπα: Και ποιος σας απαγορεύει να κάνετε μετάνοιες, που προκαλούν μία πλήρη σωματική ευελιξία; Εμφανίσθηκαν και χριστιανοί που πετούσαν υπεράνω του εδάφους με μία δύναμη που ξεπερνούσε τη λογική τους. Τους βοηθούσε, βέβαια, ή Χάρις του Θεού, την οποία οί οπαδοί της Γιόγκα δεν την παραδέχονται. Αυτοί εκπαιδεύουν τους μυς του σώματος τους και στο όνομα ποιας θρησκείας τα κάνουν αυτά; Που θέλεις να φθάσεις με την αφύπνιση όλων των μυών του σώματος;
Εγώ αν κάνω μετάνοιες, τις κάνω στο όνομα μιας θρησκείας και θέλω να φθάσω στην σωτήρια. Γι' αυτό προσπίπτω και λέγω: «Κύριε, συγχώρεσε με».
7. Ό υπνωτισμός έχει συνέπειες και σ' αυτόν στον οποίον γίνεται και σ' αυτόν που τον εξασκεί;
Είναι ένα διαβολικό έργο και δεν έχει την ευλογία της Εκκλησίας. Υπάρχουν αδύνατες ψυχές που πέφτουν. Όταν ήμουν μικρός και έμενα στο οικοτροφείο, ήλθε ένας υπνωτιστής. Εμείς τα παιδιά, όταν τον είδαμε, ήμασταν πολύ περίεργα. Αυτός κάλεσε πολλά άτομα• κάλεσε κι εμένα εκεί στην εξέδρα. Ήταν μία μεγάλη εξέδρα μέσα σε μια ζωγραφισμένη αίθουσα. Εκεί έκανε διάφορες χειρονομίες για να μας αρπάξει τις ψυχές. Εγώ ήμουν ειλικρινής και επήγα έτσι για αστεία. Δεν ήθελα να είμαι το πρόσωπο το όποιο να βλέπουν οι συμμαθητές μου και κρυφά να γελούν και να το περιπαίζουν. Είχαν συγκεντρωθεί εκεί καθηγητές εκατοντάδες μαθητές ίσως και χίλιοι, Κι αυτός δεν
μπορούσε, δεν μπόρεσε καθόλου να με υπνωτίσει. Στο τέλος μ' έδιωξε απ' εκεί. Εγώ δεν ήξερα γιατί δεν μπορούσε να με υπνωτίσει και ούτε ήξερα γιατί με τους άλλους το μπορούσε. Αργότερα αντιλήφθηκα ότι είχα μια εσωτερική παρουσία του Θεού, όπως έχουμε όλοι μας με το Θείο Βάπτισμα. Έτσι κατάλαβα ότι υπάρχουν ψυχές που δεν υποτάσσονται σ' αυτά τα διαβολικά τεχνάσματα.
8. Ανάμεσα στους φοιτητές μας κυρίως, υπάρχουν πολλές ψυχικές αρρώστιες. Πώς εξηγείται αυτό το φαινόμενο, ενώ αυτοί έχουν μια καλή ιδέα του κοινωνικού συστήματος;
Μπορεί να έχουν κάποιο ιδεώδες. Αλλ` όμως υποχωρούν εσωτερικά και δεν ξέρει κανείς τον βαθμό της πνευματικής τους καταπτώσεως. Στο βάθος της υπάρξεως τους μπορεί να είναι απόντες. Διότι τα πονηρά πνεύματα δεν φοβούνται όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ένα εσωτερικό βίωμα. Με την παρουσία τους οι δαίμονες καίγονται και δεν μπορούν να εισχωρήσουν στο βάθος της ψυχής τους.
Υπάρχουν και άλλοι, οι περισσότεροι, που είναι κρυφά εμπαθείς, δεν ευρίσκονται σε κάποια υγιή πνευματική κατάσταση. Βέβαια, δεν είναι το πάθος καθ' αυτό ό μεγαλύτερος κίνδυνος, όσο το γεγονός ότι είσαι ασυνείδητος και επιδιώκεις στα κρυφά να γλυκαίνεσαι μ' αυτό το πάθος σου. Δεν το πολεμάς καθόλου για να το νικήσεις και να σταθεροποιηθείς πνευματικά. Όταν δεν μάχεσαι εναντίον του, το ικανοποιείς στα κρυφά, τότε γίνεσαι σπίτι των δαιμόνων και εύκολα πλέον έρχονται και άλλα πονηρά πνεύματα και μάγοι με τις μαγείες τους.
Εάν είσαι κυριευμένος από ένα τέτοιο πάθος φαίνεται άσχημα που νικήθηκες απ' αυτό και θέλεις να σταθείς ανδρεία εναντίον του, τότε έρχεται και σε βοηθεί ή Χάρις του Θεού. Εάν όμως δεν ευρίσκεσαι σε στάση μάχης απέναντι του και αισθάνεσαι ωραία μέσα σ` αυτό τον βόθρο της αμαρτίας, τότε ή Χάρις του Θεού δεν θα έλθει να σε βοηθήσει. Και οί μαγείες, έχει διαπιστωθεί, ότι πιάνουν μερικούς ανθρώπους. Βλέπεις, ότι εγώ είμαι 50 χρόνια στο μοναστήρι και δεν είδα, ούτε άκουσα να πιάσουν τα μάγια ανθρώπους της μονής. Αντιθέτως όμως έρχονται άνθρωποι άρρωστοι από μάγια εδώ. Είμαι εδώ στην Ντομπρότζεα (περιοχή της Κωστάντζας, όπου και το μοναστήρι της Θεοτόκου στο χωριό Τέκιργκιολ, όπου είναι εφημέριος και Πνευματικός ό π. Αρσένιος) περί τα 20 χρόνια, και έλεγα και σε άλλους, ότι δεν είδα εδώ τόσα δαιμονικά έργα και μαγείες. Όσοι απ' αυτούς είναι παντρεμένοι, κάνουν μια πληγωμένη ζωή απ' αυτά τα ακάθαρτα πνεύματα. Έρχονται και κλαίγουν: «Πάτερ, συγχώρεσε με! Λύτρωσε με. Λύτρωσε με έστω και για λίγο καιρό». Άλλα εάν δεν καταπραΰνονται... Διότι είπε ό Σωτήρ στο Ευαγγέλιο: «Έξελθε εξ αυτού και μηκέτι εισέλθεις εις αυτόν!» (Μάρκ. 9, 25). Να μη εισέλθεις πλέον πάλι σ' αυτόν. Διότι τα πονηρά πνεύματα βασανίζονται και όπου πηγαίνουν είναι πληγωμένα και σκέπτονται: «Τι καλά που ήταν». Εάν ευρίσκει το σπίτι σκουπισμένο, όπως λέγει ό Σωτήρ, δηλαδή, εάν τους έβγαλε αυτούς άπ' εκεί και καθαρίσθηκε, μπαίνουν πάλι και ή έσχατη πτώσης θα είναι χειρότερη της πρώτης. Διότι αρχίζεις και πάλι να υποχωρείς, δεν σου άρεσε το καθαρισμένο σπίτι της ψυχής σου, που συντροφεύετε από αγγέλους του Θεού, διότι άφησες πάλι τον εαυτό ελεύθερο και απροστάτευτο πνευματικά.
Πρέπει να ζούμε με άγρυπνη την ψυχή μας και με συνεχή πνευματική προετοιμασία, στο μέτρο που ημπορεί βέβαια, ό καθένας. Δεν επιτρέπεται όμως, ενώ μπορείς να τρώγεις μόνος σου με το κουτάλι το φαγητό σου, καταδέχεσαι να σε ταΐζει άλλος. Έχεις τόσες δυνατότητες: Τον φύλακα άγγελο σου, την Χάρι του αγίου Βαπτίσματος, τις δωρεές του Άγιου Πνεύματος, οπότε δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Ό Θεός έκανε πολλές προσπάθειες για να μας αφύπνιση για να μη πάμε στην κόλαση, κι όμως εμείς αφήνουμε ασύδοτη την ζωή μας και πάμε στην αιώνια κόλαση. Ή ύπαρξης της κολάσεως είναι ό μεγαλύτερος πόνος του Θεού. όμως υπάρχει ή κόλασης, παρά τον θεϊκό Του πόνο, διότι είναι ό ίδιος και δίκαιος. Δεν σε βρήκε όταν σε πήρε, σε κατάσταση πνευματικής έγρηγόρσεως και συ απέρριψες όλα, όσα σου έδωσε.
9. Ό Θεός αγαπά τους κολασμένους;
Τους αγαπούμε και εμείς και λυπούμαστε πολύ, αλλά είναι εκεί σύμφωνα με τα φοβερά έργα τους. Είναι εκεί διότι αγνόησαν την χριστιανική διδασκαλία. Και κάθε τι που έκανε ό Θεός γι' αυτούς, το περιφρόνησαν. Γι' αυτό ή κατάστασης τους είναι πολύ σοβαρή. Όχι διότι έκαμαν το τάδε και τάδε έργο, αλλά διότι δεν μετανόησαν. Ή κατάστασης αυτή της αμετανοησίας είναι το μεγαλύτερο κέρδος του διαβόλου, δηλαδή ή απελπισία.
10. Διάβασα ότι η υστερία είναι συνέπεια της τυραννίας που έζησε κάποιος στην παιδική του ηλικία, εξ αιτίας κάποιου σκληρού ανθρώπου. Είναι αυτό αλήθεια;
Αυτό δεν μπορούμε να το γενικεύσουμε. Όμως θα μπορούσε αυτό να ήταν δυνατόν σε μεμονωμένες περιπτώσεις Παραδείγματος χάριν, μπορούσε να συμβεί σ' ένα παιδί που ζούσε στο δάσος και έβοσκε τα ζώα του σπιτιού του Εκεί έβλεπε και μαϊμούδες και άρχισε κι αυτό να τις μιμείται και να περπατά με τα τέσσαρα... να τρώγει το είδος της τροφής που έτρωγαν αυτές... Από εδώ φαίνεται πώς το περιβάλλον εξάσκησε μεγάλη επίδραση. Όποτε, εάν έζησε κάτω από μια σκληρή τυραννία, ή οποία τον κλόνισε πολύ ψυχικά και αυτός δεν μπορούσε να πιστέψει ότι υπάρχει και κάτι άλλο πιο πέρα, τότε διαμορφώθηκε στραβά και δημιούργησε ένα ιδιότυπο τρόπο ζωής, ανάλογο με την αγωγή που έλαβε. Όμως δεν μπορούμε αυτό να το γενικεύσουμε ότι υπάρχει μία ορισμένη δύναμις σ' όλο τον κόσμο που διέπει τα πάντα.
11. Πιστεύετε ότι τα τελευταία χρόνια θα έχουμε αναβίωση του Ησυχασμού;
Αγαπητέ μου, δεν μιλάμε για ησυχασμό στην κοινωνία, όπου μας περιμένουν τα τσουρέκια επάνω στο τραπέζι μας. Ό Ησυχασμός είναι μία ιδιάζουσα υψηλή πνευματική ζωή, ή οποία βιώνεται στην έρημο με νηστεία και απομάκρυνση από ανθρώπινες ταλαιπωρίες και αναμείξεις. Εκεί ό ησυχαστής ελέγχει τον εαυτό του μέχρις αίματος και μυελού οστών. Αγρυπνεί και σαν αλεξικέραυνο προσπαθεί να απωθεί τους δαίμονες που προσπαθούν να τον εμποδίσουν από την καθαρή προσευχή.
12. Λέγεται ότι ό άγιος Συμεών ό Νέος Θεολόγος δεν ήταν κατανοητός στον καιρό του. Είναι αυτό αλήθεια;
Ούτε ό Χριστός δεν ήταν πιστευτός και κατανοητός στην εποχή Του. Εμείς δεν είχαμε παρά δύο μεγάλους με το όνομα θεολόγους, τον άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή και τον άγιο Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό. Ό άγιος Συμεών παρουσιάσθηκε τον ΙΟον αιώνα και δίδαξε για την γνώση του Θεού μέσω των αισθητηρίων της ψυχής και των πνευματικών βιωμάτων της καρδίας. Τόσο πλούσια ήτο ή διδασκαλία του αυτή, ώστε ή Εκκλησία του έδωσε την προσωνυμία «Θεολόγος».
13. Λέγεται ότι ό Άρτος της χάριτος δεν είναι κατανοητός. Τι λέγετε εσείς;
Άρτος της χάριτος είναι και λέγεται ή θεία Κοινωνία.
Ό Αγώνας μας είναι να ελέγχουμε τον εαυτό μας κάθε ήμερα, εάν είμεθα άξιοι της προσευχής και άξιοι της βοηθείας του Θεού, ό όποιος δεν αργεί εάν εμείς καθαρίσαμε τελείως την καρδία μας. Αυτή είναι ή μάχη που πρέπει να δίνουμε κάθε ημέρα! Δεν θέλω να συζητώ για υπερφυσικά και ακατάληπτα μυστήρια, διότι πάνω απ' όλα εγώ δεν τρώγω άλλο ψωμί περισσότερο, παρά την Θεία Κοινωνία
14. Πολλοί νεοπροτεστάντες λέγουν ότι είναι ορθόδοξοι, χωρίς να βαπτίζονται, τι λέγετε εσείς γι' αυτούς;
- Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν πιστέψει κατά βάθος στην μοναδικότητα της Ορθοδοξίας.
15. Κάποιος προτεστάντης Βαπτιστής μπήκε σε ορθόδοξη εκκλησία και κοινώνησε. Τότε άλλοι έλεγαν ότι έκανε άσχημα και άλλοι καλά, διότι κι αυτός ανήκει στην Εκκλησία. Τι λέγετε Γέροντα, εσείς;
Δεν έκανε καλά, διότι δεν είχε ένδυμα γάμου! Πρώτα θα πρέπει να γίνει ορθόδοξος δια του αγίου Βαπτίσματος
και υστέρα να λαμβάνει τα άλλα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Οι Προτεσταντικές Κοινότητες δεν είναι καν εκκλησίες οπότε δεν υπάρχει ούτε Άγιο Πνεύμα, ούτε Μυστήρια ούτε ιεροσύνη, ούτε αποστολική διαδοχή, ούτε σωτήρια . Γι` αυτό πρέπει εμείς οί Ορθόδοξοι να κρατήσουμε τα δόγματα της μιας αληθινής Εκκλησίας μας, ή οποία δια μέσου των αιώνων αγωνίσθηκε να ταπείνωση τους αιρετικούς και να διατύπωση σαφέστερα τα δόγματα με τίς Οικουμενικές Συνόδους. Κακώς λέγονται οί άλλες «εκκλησίες», εκκλησίες. Όταν ένας άνθρωπος έχει τρία δάκτυλα ζει αλλά δεν έχει σωματική ακεραιότητα. Έχει ένα αυτί άλλα δεν έχει το άλλο και δεν είναι σωματικός πλήρης. Έτσι και οί άλλες «εκκλησίες» δεν έχουν το πλήρωμα της Χάριτος, ούτε τις δυνατότητες να σώζουν τους πιστούς τους Αυτοί που αρνούνται έστω και μία αλήθεια της Πίστεως μας είναι αιρετικοί και αποκομμένοι από το Σώμα του Χριστού, που λέγεται Εκκλησία. Αυτοί είναι μόνοι τους αναθεματισμένοι και άξιοι αιωνίου καταδίκης, διότι δεν μετανοήσαν και δεν υποτάχθηκαν στην διδασκαλία της Εκκλησίας του Χριστού μας.
16. Τι έχετε να μας πείτε για την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία;
Εάν ήταν δυνατόν να ρωτήσουμε τον Χριστό, θα μας έλεγε: Ότι οί παπικοί είναι πολύ ένοχοι, διότι μέχρι το 1054 ήμασταν μαζί, μία Εκκλησία. Έγιναν Οικουμενικές Σύνοδοι και ή τελευταία έγινε το 787, οί οποίες σταθεροποίησαν τα δόγματα για τον Χριστό, το Άγιο Πνεύμα, την Παρθένο Μαρία και Θεοτόκο, για τις δύο φύσεις και δυνάμεις του Χριστού. Καθορίστηκαν και διατυπώθηκαν οί αλήθειες μαζί μ' αυτούς. Γιατί όμως απεχώρησαν το 1054 και έδωσαν δικές τους ερμηνείες στα δόγματα ; Άλλαξαν το Σύμβολο της Πίστεως και διέστρεψαν παλαιά δόγματα ή ανακάλυψαν νέα δικά τους εν ονόματι , του πρωτείου και αλάθητου του πάπα. Αυτοί εισήγαγαν το Filioque που σημαίνει κατ' αυτούς ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται και εκ του Υιού. 'Αλλά με την φράση αυτή ελαττώνεται ή θεότης του Αγίου Πνεύματος απέναντι στα άλλα δύο πρόσωπα, πράγμα το όποιο δεν είναι αληθές. Ενώ ό Σωτήρ μας λέγει ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται μόνο εκ του Πατρός (Ίωάν. 15, 26). Είναι ή διδασκαλία ξεκάθαρη.
Ενοχοποιούνται ακόμη και για ένα άλλο θέμα: για την διδασκαλία τους περί της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου. Δηλαδή λέγουν ότι ή Θεοτόκος γεννήθηκε χωρίς αμαρτία. Είναι μεγάλο λάθος. Τότε ποια είναι ή διαφορά ανάμεσα στη γέννησι του Σωτήρος και της Κυρίας Θεοτόκου; Ή Θεοτόκος απαλλάχθηκε από το προπατορικό αμάρτημα από εκείνη τη στιγμή που ό Αρχάγγελος της είπε: «Πνεύμα άγιον έπελεύσεται επί σε και δύναμις Ύψιστου επισκιάσει σοι» (Λουκ. 1,35). 'Αλλά δεν μπορούμε να ειπούμε ότι γεννήθηκε χωρίς το προπατορικό αμάρτημα, εφ` όσον κι αύτη κατάγεται από το ίδιο γενεαλογικό δένδρο του Αδάμ και της Εύας!
Στην συνέχεια άλλο λάθος τους είναι το καθαρτήριο Πυρ. Αυτό δεν είναι ένα δογματικό τους λάθος αλλά επινόησης καινούργιου δόγματος, που δεν ευρίσκεται πουθενά μέσα στην Άγια Γραφή. Αυτοί λένε ότι μεταξύ κολάσεως και παραδείσου υπάρχει ένας άλλος τόπος προσωρινός. Εκεί μένουν οί ψυχές που δεν ετοιμάσθηκαν αρκετά Στην ζωή για την σωτηρία τους. Με τίς ευχές και λειτουργίες των ζώντων και ιδιαίτερα του πάπα και άλλων κληρικών αυτές οι ψυχές μεταπηδούν στον παράδεισο. Τέτοια όμως διδασκαλία δεν υπάρχει στην Αγία Γραφή, η οποία γνωρίζει μόνο δύο μετά θάνατον καταστάσεις, τον παράδεισο και την κόλαση.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία βοηθούνται οι ψυχές στην κόλαση με τίς προσευχές των ζώντων και ιδιαίτερα τίς Θείες Λειτουργίες. Το Πουργατόριο (καθαρτήριο Πυρ) των ρωμαιοκαθολικών είναι πλάνη του παπισμοί που επινοήθηκε για άλλους κερδοσκοπικούς σκοπούς του Βατικανού σε παλαιότερους καιρούς. Σαν δόγμα παραμένει και σήμερα και απορρίπτεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας.
Λέγει ό Χριστός μας ότι μερικοί μπαίνουν κατ' ευθείαν στον παράδεισο και «εις κρίσιν ουκ έρχονται». Είναι αυτοί που κάνουν μία βαθιά πνευματική ζωή με θείο φόβο, εξομολόγηση και ταπείνωση. Άλλα ξέρουμε ότι υπάρχει κόλασης. Και επειδή ή μετάνοια που κάνουμε εν όψει της σωτηρίας μας είναι σχετική, δεν μπορούμε να είμεθα σίγουροι για την σωτηρία μας. Εμείς οι ορθόδοξοι ελπίζουμε στην σωτηρία μας, αλλά δεν έχουμε την βεβαιότητα.
Άλλη πλάνη των παπικών είναι ότι δεν έχουν και δεν κάνουν Προσκομιδή. Έχουν άζυμο άρτο για το Σώμα του Σωτήρος, όπως έκαναν οι Εβραίοι στην Παλαιά Διαθήκη.
Άλλα ή μεγαλύτερη πλάνη του παπισμού είναι το παπικό πρωτείο και αλάθητο του αρχηγού της «εκκλησίας» τους, του πάπα Ρώμης. Θεωρείται γι' αυτούς ό πάπας, ο μόνος αντιπρόσωπος του Χριστού επί της γης. Αυτός διατάζει στο όνομα της θεότητας του και τον παραδέχονται σαν θεοκράτορα βασιλέα επί της γης. Ό Χριστός είπε στον Πέτρο: «Σύ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω εκκλησία, και πύλαι αδου ου κατισχύσουσιν αυτής » (Ματθ. 16-18). Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός οικοδόμησε την Εκκλησία Του επάνω στον Πέτρο, αλλά επάνω στην πίστη του, διότι ήταν πολύ πιστός. Την Ορθόδοξη Εκκλησία μας δεν την διοικούσε μόνο ένας απόστολος, αλλά σύνοδος επισκόπων. Το έτος 50, τότε που εκοιμήθη ή Παναγία μας, έγινε στα Ιεροσόλυμα ή Αποστολική Σύνοδος. Σ' αύτη την σύνοδο δεν προήδρευσε ό Πέτρος, αλλά ό Ιάκωβος ό Αδελφόθεος και συγγενής του Κυρίου μας.
Εμείς δεχόμεθα τον πάπα σαν τον πρώτο μεταξύ 'ίσων, σύμφωνα με την αρχαία τάξη της Εκκλησίας, αρκεί να επιστρέψει στην πίστη της μιας αδιαιρέτου Εκκλησίας. Και ή Εκκλησία μας αυτή την τιμητική θέση θα του δώσει.
17. Τι λέγετε για τον πάπα; Θέλει να ενώσει τις εκκλησίες μέχρι το 2000; Είναι πολιτικός υπαινιγμός ή κάτι άλλο;
Δεν περίμενα Πατέρες, να πει ό πάπας κάτι άλλο. Αυτός είναι ό νικητής του κομμουνισμού από την Ρώμη και όχι από το Αιούντ (πόλης της δυτικής Ρουμανίας, όπου στην περίοδο του κομμουνισμού υπήρχαν πάρα πολλοί κληρικοί και μοναχοί φυλακισμένοι, οι περισσότεροι των οποίων εκτελέσθηκαν). Αυτός είναι «ό νικητής όλων, ό ηγέτης», δεν ξέρω τι να ειπώ. Αυτό το είπε παντού, όπου επήγε. Και παρακαλώ Πατέρες, ακούστε με: Ή Ορθόδοξη Αλήθεια τους ροκανίζει! Ή παρουσία της Ορθοδοξίας τους πεθαίνει. Δεν τους «κάθεται στο στομάχι» με κανένα τρόπο! Διότι, ας πούμε την αλήθεια, όσο μας είναι επιτρεπτό, όσο γνωρίζουμε σαν θεολόγοι, ένα πράγμα ξεκάθαρα: Ποια είναι ή αλήθεια; ή δική μου ή ,ή δική σου; Πατέρες, εγώ είμαι ιερέας και τελώ την θεία Λειτουργία για 46 τώρα χρόνια!
Όταν βλέπω τόσα φοβερά πράγμα και θαύματα γύρω μου και όταν λέγει το βιβλίο ότι τόσες φορές εμφανίσθηκε στο Άγιο Ποτήριο με τη μορφή Βρέφους ό Χριστός και τόσα άλλα που γίνονται στην Ορθόδοξη Εκκλησία, πώς μπορώ μετά να συγκρίνομαι με αυτούς, οι όποιοι ούτε Προσκομιδή δεν έχουν; Δεν είναι λοιπόν φυσικό να αμφιβάλεις για την Κοινωνία τους;
Ή Προσκομιδή, Πατέρες, να το γνωρίζετε αυτό είναι ή μεγαλύτερη βοήθεια που μπορεί να δώσει κανείς στους νεκρούς και στους ζωντανούς. Και δεν είναι ξεχωριστή τελετή, αλλά έχει συνέχεια την θεία Λειτουργία των κατηχουμένων και των πιστών. Λέγει ή ευχή της Προσκομιδής• «Απόπλυνον, Κύριε, τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων σου, τω αιματί σου τω άγίω». Μα αδελφέ, είναι μικρό πράγμα μέσα σε μιάμιση-δύο ώρες, όσο χρειάζεται να τελείωσης την Θεία Λειτουργία, να σώζεις με τις προσευχές σου ολόκληρο τον κόσμο!;
18. Μας λέγουν οι Παπικοί, έκανε καμιά Προσκομιδή ό Χριστός;
Ναι, τρία χρόνια έκανε Προσκομιδή! Ή Λειτουργία του Αποστόλου Ιακώβου έχει Προσκομιδή. Τι, όχι; Ό Απόστολος Ιάκωβος την έκανε. Ό Μέγας Βασίλειος και ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος καθιέρωσαν ευχές και τελετουργικές πράξεις για την Προσκομιδή. Μπορείς να περιφρόνησης τέτοιους τεράστιους Αγίους; Και συ, παπικέ, επί 1054 χρόνια δεν γνώρισες και δεν έζησες την τελετή της Προσκομιδής; Χαίρομαι, χαίρομαι πολύ που είμαι σ' αυτή την ορθόδοξη πίστη. Και ό Θεός κάποια ημέρα θα τους ταπείνωση όλους. Ένα πράγμα θα μείνει: Ή Αλήθεια! Με κάθε τρόπο θα ζήση ή αλήθεια που είναι ό Ίδιος ό Χριστός• Αυτό είναι! Ό Χριστός μας είπε για την πίστη ότι «και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. 16,18). Αυτός είναι θείος λόγος και μαζί του πρέπει να πεθάνω. Να πεθάνω μαζί μ' αυτό που είπε ό Χριστός.
Όσον άφορα για τις αιρέσεις δεν ανησυχώ. Αυτοί είναι λύκοι που καθαρίζουν το δάσος από τα ψοφίμια. Και αν πληρώνονται κιόλας γι' αυτό που κάνουν, είναι ακόμη σοβαρότερο. Και εμείς πληρωνόμεθα, αλλά έχουμε την αλήθεια. Δεν μας αφήνει ό Θεός.
19. Τι μπορείτε να μας πείτε για την αποκατάσταση των πάντων;
Αποκατάστασης είναι ή θεωρία που διατυπώθηκε από τον Ωριγένη, στην οποία λέγει ότι κάποτε οι άγγελοι που εξέπεσαν της χάριτος του Θεού, θα αποκατασταθούν στην αρχαία τους δόξα και ότι ή κόλασης θα έχει τέλος. Αυτός ό Ωριγένης έζησε αρχές του τρίτου αιώνος και ήτο υιός του μάρτυρος αγίου Λεωνίδου. Έγραψε ένα τεράστιο αριθμό-συγγραμμάτων, περί τις 6000. Ήταν ορμητικός στην διδασκαλία του και κανείς δεν ημπορούσε να τον καταβάλει. Όταν ό πατέρας του ήτο στην φυλακή για την πίστη του Χριστού, εκείνος τότε παιδί τον ενεθάρρυνε στέλλοντας του γράμματα. Αυτός ό εξαιρετικός νους έφθασε στο άλλο άκρο της από δεξιά πλάνης θεωρώντας ανεξάντλητο το έλεος του Θεού, οπότε δεν θα ήτο δυνατόν να επιτρέψει την αιωνιότητα της κολάσεως. 'Αλλά δεν λέγει ο Σωτήρ: «Πορεύεσθε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιων»; (Ματθ. 25, 41). Τι νόμισες, Ωριγένη, ότι τα λόγια του Χριστού είναι αστεία; Είναι μια μεγάλη αλήθεια! Σήμερα είναι Θεός του ελέους και αύριο της δικαιοσύνης. Μα, ποιος μπορεί να κρίνει ότι ή κόλασης θα έχει τέλος; Μας λέγει μυστικά ό Χριστός: «Τι δεν έκανα εγώ για να σας λυτρώσω από το αιώνιο πυρ; Στο τέλος έδωσα και την τελευταία σταγόνα του αίματος μου, παρότι δεν ήμουν υποχρεωμένος να την δώσω. Εάν έστω έκανα και την πιο μικρή θυσία, θα έσωζα το ανθρώπινο γένος και θα το λύτρωνα από τον θάνατο! Τι δεν έκανα Εγώ; Σάς έδωσα νόμους, σας έδωσα Μυστήρια, Εκκλησία, Πνευματικούς, στους οποίους έδωσα την εξαιρετική δύναμη να σας συγχωρούν τις αμαρτίες σας.
Τι δεν έκανα εγώ; Γιατί αυτή ή αδιαφορία εκ μέρους των ανθρώπων»;
Αυτός ό Ωριγένης έγραψε και ένα άλλο βιβλίο που ονομάζεται «Περί Άρχων». Ό ίδιος καταδικάσθηκε μόλις το 550 από την 5η Οικουμενική Σύνοδο. Μόλις τότε και αναθεματίστηκε. Επίσης αυτός ερμήνευσε εσφαλμένα ένα στίχο της Γραφής που λέγει: «και είσίν ευνούχοι, οίτινες ευνούχισαν εαυτούς δια την Βασιλείαν των ουρανών» (Ματθ. 19,12). Εδώ, δεν εννοεί ό Χριστός την κατά λέξη σημασία, αλλά ότι ήσαν εγκρατείς. Διότι εάν εγκρατεύεσαι, είσαι ευνούχος με την έννοια ότι δεν θέτεις σε κίνηση τα αντίστοιχα όργανα. Ό ίδιος ερμήνευσε κατά γράμμα τα λόγια του Χριστού και ευνουχίσθηκε. Τότε καταδίκασε ή Εκκλησία τις πλάνες του όχι όμως και τα εξαίσια συγγράμματα του, αυτά που δεν περιείχαν τις πλάνες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου