ΓΙΑΤΙ ΟΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΠΤΙΣΘΗΚΕ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΩΝ;
(Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου)
Λένε: ο Χριστός βαπτίσθηκε σε ηλικία τριάντα ετών, και μάλιστα ενώ
ήταν Θεός, και συ με συμβουλεύεις να κάνω γρήγορα το βάπτισμα; Λέγοντας
ότι ήταν Θεός έδωσες την απάντηση. Εκείνος ήταν η ίδια η κάθαρση και δεν
είχε ανάγκη από αυτήν· αλλά «καθαρίζεται» και σαρκώνεται για σένα, ενώ
ήταν άσαρκος. Και ούτε κινδύνευε καθυστερώντας το βάπτισμά του. Διότι
αυτός ήταν ρυθμιστής και του πάθους και της γεννήσεώς του. Ενώ για σένα
είναι μεγάλος ο κίνδυνος αν πεθάνεις έχοντας γεννηθεί μόνο τη γέννηση
της φθοράς και χωρίς να ντυθείς την αφθαρσία που δίνει το βάπτισμα.
Σκέπτομαι ακόμη και το άλλο· ότι εκείνος έπρεπε τότε να βαπτισθεί, ενώ
για σένα δεν συντρέχει ο ίδιος λόγος. Διότι άρχισε το δημόσιο έργο του
όταν έγινε τριάντα ετών, όχι νωρίτερα, και για να μη δώσει την εντύπωση
ότι είναι ένας που θέλει να επιδειχθεί και για να δείξει ότι υπέστη
πλήρη τη δοκιμασία της αρετής, και τέλος επειδή αυτή η ηλικία εθεωρείτο
κατάλληλη για να έχει δοκιμασθεί κάποιος στην αρετή.
( Λόγος Μ΄, εις το Άγιον Βάπτισμα).
Λόγος Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου εις τα Άγια Θεοφάνεια
Αλλά και ανεβαίνει
από το νερό ο Ιησούς. Ανεβάζει δε μαζί του και τον κόσμο και βλέπει να
σχίζονται οι ουρανοί, τους οποίους ο Αδάμ είχε κλείσει για τον εαυτό του και
για τους απογόνους του, όπως είχε κλείσει και με τη φλογίνη ρομφαία τον
παράδεισο. Και
το Πνεύμα μαρτυρεί τη Θεότητα (διότι το όμοιο σπεύδει προς το όμοιο)
και η φωνή από τους ουρανούς (διότι απ’ εκεί προερχόταν εκείνος για τον οποίον
διδόταν η μαρτυρία). Εμφανίζεται δε σαν περιστέρι (διότι τιμά το σώμα, αφού και
αυτό γίνεται Θεός με τη θέωση, όταν αυτή θεωρείται από την πλευρά του σώματος)
και λόγω του ότι είναι από πολύ παλαιά συνηθισμένο να φέρει την ευχάριστη
αγγελία της παύσεως του κατακλυσμού το περιστέρι. Εάν δε κρίνεις την θεότητα με
όγκους και με σταθμά, και για τον λόγο αυτόν σου φαίνεται μικρό το Πνεύμα,
επειδή παρουσιάζεται με μορφή περιστεριού, ω ανόητε και μικρόψυχε για τα πιο
μεγάλα, είναι καιρός να δυσφημίσεις και τη βασιλεία των ουρανών, επειδή
παρομοιάζεται με ένα σπειρί από σινάπι, και να υπερυψώνεις το διάβολο Πιο πολύ
από την μεγαλειότητα του Ιησού, επειδή αυτός μεν ονομάζεται βουνό μεγάλο και
Λεβιάθαν και βασιλεύς όσων βρίσκονται στα νερά, ενώ ο Ιησούς ονομάζεται «αρνίον
και μαργαρίτης και σταγών» και άλλα παρόμοια,
Επειδή δε σήμερα πανηγυρίζουμε το βάπτισμα και πρέπει να κακοπαθήσουμε λίγο για χάρη εκείνου ο οποίος για χάρη μας έγινε όπως εμείς και βαπτίσθηκε και σταυρώθηκε, ας εξετάσουμε φιλοσοφικά κάτι σχετικό με την διαφορά των Βαπτισμάτων, για να φύγουμε απ’ εδώ καθαρισμένοι. Ο Μωϋσής βάπτισε, αλλά βάπτισε στο νερό και πριν απ’ αυτό στη νεφέλη και στη θάλασσα. Αυτό δε αποτελούσε σύμβολο, όπως πιστεύει και ο Παύλος. Η θάλασσα του νερού, η νεφέλη του Πνεύματος, το μάννα του άρτου της ζωής, και το νερό, που έπιναν, του ουρανίου ποτού. Και ο Ιωάννης βάπτισε, αλλά όχι τελείως ιουδαϊκά, επειδή δεν βάπτισε μόνο στο νερό αλλά και στη μετάνοια. Όχι όμως και ολότελα πνευματικά, επειδή δεν προσθέτει και το «εις το Πνεύμα». Βαπτίζει και ο Ιησούς, αλλά στο Πνεύμα. Αυτό είναι η τελειότητα. Και πώς δεν είναι Θεός, για να γίνω και λίγο παράτολμος, εκείνος από τον οποίον θα γίνεις και συ Θεός; Γνωρίζω και τέταρτο βάπτισμα, το βάπτισμα του μαρτυρίου και του αίματος, στο οποίο βαπτίσθηκε και ο ίδιος ο Χριστός, και που είναι πολύ πιο αξιοσέβαστο από το άλλα, γιατί δεν μολύνεται από μεταγενέστερα αμαρτήματα. Γνωρίζω και πέμπτο ακόμη, το βάπτισμα των δακρύων, που είναι ακόμη πιο επίπονο, όπως «εκείνος ο οποίος βρέχει κάθε. νύκτα το κρεββάτι και το στρώμα του με δάκρυα», που «οι πληγές της κακίας μυρίζουν άσχημα και έχουν σαπίσει», που «πενθεί και βαδίζει με σκυμμένο κεφάλι» και που μιμείται την επιστροφή του Μανασσή και την ταπείνωση των κατοίκων της Νινευΐ, η οποία τους εξασφάλισε τη συγχώρηση·, ο οποίος, ακόμη, λέει αυτά που είπε ο τελώνης στο ναό και κέρδισε τη συγχώρηση αντί για τον καυχησιάρη φαρισαίο, και ο οποίος σκύβει με ταπείνωση, όπως η Χαναναία, και ζητά να τον ευσπλαγχνισθούν και να του δώσουν ως τροφή ψίχουλα, την τροφή δηλαδή που τρώει ο σκύλος όταν είναι πολύ πεινασμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου