Ἐπὶ τῇ μνήμη ἁγ. Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου
(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)
Γαλῆ (=γάτα) - νύμφη
(Ἡ μνήμη σήμερα τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου, ποὺ ὑπῆρξε ἐλεγκτὴς διαφόρων ἀταξιῶν κληρικῶν τῆς ἐποχῆς του, μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ θυμηθοῦμε ἕνα παλαιὸ ἄρθρο τοῦ π. Αὐγουστίνου ἀφιερωμένο στοὺς σπουδαστὰς τῆς ἱερᾶς ἐπιστήμης τῆς θεολογίας, στὸ ὁποῖο μιλάει γιὰ τοὺς ὑποψηφίους κληρικούς. Ἡ κεντρική του ἰδέα εἶναι· Προσοχὴ στὶς χειροτονίες ! )
Ὁ Χριστιανισμός,
ἀγαπητοί μου, ὅταν σταμάτησαν οἱ διωγμοί, κηρύχθηκε ἐ πίσημη θρησκεία τοῦ
κράτους τὸ ἔτος 313 μ.Χ. καὶ σιγὰ - σιγὰ ἡ πίστις πῆρε νὰ προοδεύῃ. Χτίζονται
ναοί, βαπτίζονται καὶ ἀξιωματοῦχοι…. Ἀλλὰ ἡ ἐξωτερικὴ αὐτὴ ἄνεσι καὶ ἡ
λαμπρότητα ἔγιναν πειρασμοὶ
γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ἄνθρωποι ποὺ τὸν καιρὸ τῶν διωγμῶν ἔμειναν
μακριά, τώρα, ὄχι ἀ πὸ ἁγνὴ πίστι ἀλλ᾽ ἀπὸ ταπει νὴ συμφεροντολογία, εἶπαν· Θὰ
γίνουμε Χριστιανοί, ἀκόμα καὶ κληρικοί, γιὰ νὰ ζήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου