Η επέτειος του θανάτου του Ιησού!

 

Η επέτειος του θανάτου του Ιησού!

Του π. Γεωργίου Οικονόμου, Δρ. Θεολογίας

---

       Την προηγούμενη εβδομάδα, ελέγχοντας το γραμματοκιβώτιο του σπιτιού μας, βρήκαμε ισάριθμους φακέλλους με προσωπικές επιστολές για τους κατοίκους της πολυκατοικίας και με αντιγραμμένα τα ονόματα του θυροτηλεφώνου στη θέση αναγραφής της διεύθυνσης παραλήπτη.

          Οι φάκελλοι περιείχαν μία ολοσέλιδη χειρόγραφη καθαρογραμμένη επιστολή και ένα φυλλάδιο.

         Το περιεχόμενο της επιστολής έλεγε περίπου τα εξής'' «περάσαμε και δεν σας βρήκαμε, λυπούμαστε πολύ, θα θέλαμε να συζητήσουμε κάποια ενδιαφέροντα θέματα μαζί σας αλλά και να σας προσκαλέσουμε με χαρά στην εκδήλωση, στην οποία αναφέρεται το συνημμένο έντυπο. Μην διστάσετε για οποιαδήποτε απορία να επικοινωνήσετε μαζί μας».

             Το «έξυπνο» φυλλάδιο με QR Code και με τίτλο «Θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο» ήταν μία πρόσκληση για δωρεάν δημόσια εκδήλωση με θέμα την επέτειο του θανάτου του Ιησού στις 23 Μαρτίου 2016, σήμερα δηλαδή. Αυτή, βέβαια, η πρωτοβουλία των Χιλιαστών, που βλασφημεί κατ' ουσίαν τον Θεάνθρωπο Ιησού και αμφισβητεί τόσο την θεϊκή Του φύση όσο και την εκ νεκρών Ανάσταση, δεν είναι καινούρια, καθώς κάθε χρόνο την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής επαναλαμβάνονται οι ίδιες προσηλυτιστικές ενέργειες.

             Πρώτα πρώτα, και προς αποφυγή παρερμηνειών οφείλουμε να βεβαιώσουμε ότι με το παρόν ουδεμία αμφιβολία θα μπορούσε να υφίσταται ή να εγείρεται περί της πλάνης και της αιρέσεως των Χιλιαστών.

           Δημιουργείται, όμως, ένας προβληματισμός σχετικά με τον ζήλο, την οργανωτικότητα, την μεθοδολογία όλων αυτών των λυμαινομένων λύκων[1] την αγία ποίμνη του Χριστού, την Εκκλησία.

          Και την ίδια στιγμή ένας αναλογισμός περί του βαθμού τήρησης από την πλευρά μας της εντολής του Κυρίου προς τον Πέτρο την τρίτη φορά, που εμφανίστηκε Αναστάς στους μαθητές Του στην θάλασσα της Τιβεριάδος˙ βόσκε τὰ ἀρνία μου. ποίμαινε τὰ πρόβατά μου[2].

           Η εντολή αυτή εκτείνεται και κληροδοτείται ως πολύτιμη παρακαταθήκη και ευθύνη σε όλους ανά τους αιώνες μαθητές του Κυρίου και, ιδιαίτερα, στους έχοντες την ποιμαντική ευθύνη και καθοδήγηση κληρικούς.

             Ο καλός ποιμένας, όπως διδάσκει ο Ίδιος ο Κύριος, θυσιάζει την ψυχή του για τα πρόβατα.

           Για να τα διαφυλάξει από τους αναβαίνοντες αλλαχόθεν κλέφτες και ληστές[3], από τους αλλοτρίους[4] και από τους λύκους[5].

            Κλέφτες και ληστές, αλλότριοι και λύκοι δεν είναι άλλοι από τους αιρετικούς, οι οποίοι προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να αποκόψουν και να ακρωτηριάσουν από το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία, τα μέλη της, για να ακολουθήσουν τις δικές τους νοθευμένες διδασκαλίες.

            Ένα χαρακτηριστικό τέχνασμα είναι και αυτό του προλόγου του άρθρου.

             Ένα άλλο τέχνασμα σχετίζεται με την δωρεάν διανομή της Καινής Διαθήκης από την «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση (ΕΙΕ)» στις κατ' έτος προσηλυτιστικές δραστηριότητες με τίτλο «Ιησούς του Ναυή».

           Στην ενέργεια αυτή διανέμεται εγκεκριμένη από την Ιερά Σύνοδο έκδοση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας της Καινής Διαθήκης μαζί με συνοδευτικό έντυπο ή ηλεκτρονικό υλικό.

          Για τις δράσεις αυτές ενημέρωσε εγκαίρως με Δελτία Τύπου τους πιστούς και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος[6].

                  Ωστόσο, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι αντιδράσεις των Ορθοδόξων – ακόμα και πολλών κληρικών – δεν ήταν πάντα νηφάλιες άλλα κάποιες φορές παρορμητικές, ακραίες, ίσως και μη ορθόδοξες. Άλλοι είπαν˙ να τις κάψετε! Άλλοι˙ να τις πετάξετε! Άλλοι, πιο ψύχραιμοι˙ να τις ταχυδρομήσετε στην έδρα της ΕΙΕ.

                 Χρειάζεται, όμως, μία προσοχή και υπευθυνότητα, καθώς πρόκειται για εγκεκριμένη έκδοση από την Εκκλησία της Ελλάδος. Πέραν τούτου προβληματιζόμαστε ακόμα βαθύτερα διαβάζοντας τον στόχο της ΕΙΕ, όπως περιγράφεται στην επίσημη ιστοσελίδα της˙ κάθε Ελληνική οικογένεια να αποκτήσει μια Καινή Διαθήκη στο σπίτι της.

                 Με αυτό τον τρόπο, ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα αποκτούν άμεση πρόσβαση στον Λόγο του Θεού, κι έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν την αλήθεια του ευαγγελίου μέσα από την προσωπική ανάγνωση.

            Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, με έμπονη αγωνία και αυτοκριτική.

              Δεν θα έπρεπε πρώτοι εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, υπό την ευθύνη και τον συντονισμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, να φροντίσουμε, ώστε να υπάρχει σε κάθε ελληνική οικογένεια μία Ορθόδοξη έκδοση της Καινής Διαθήκης;

            Μήπως η δική μας ποιμαντική αδιαφορία και αμέλεια δημιούργησε το κενό για τις εν λόγω δράσεις;

              Μήπως τα λόγια της Αποκαλύψεως προς τον άγγελο της Εφέσου˙ ἀλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ, ὅτι τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφῆκας[7], εκφράζουν την χλιαρότητα της αγάπης μας για την πίστη στον αληθινό Θεό και την απώλεια του ιεραποστολικού ζήλου;

           Φαίνεται ότι οι σύγχρονοι χριστιανοί επαναπαυτήκαμε κατά κανόνα σε μία κοινωνική διάσταση της ἐν Χριστῷ ζωής μας, την οποία και υπερτονίσαμε – αυτοδικαιωτικά ενδεχομένως –, και ατόνησε ή έσβησε η ιεραποστολική φλόγα, η ευθύνη για την κατήχηση και την μαθητεία των εθνών, η έως θυσίας και μαρτυρίου αγάπη για την πίστη μας.

             Ενώ οι πλανεμένοι αιρετικοί – ο Θεός γνωρίζει τις βαθύτερες προθέσεις και σκέψεις της καρδιάς τους – ενσπείρουν συστηματικά, συντονισμένα, άψογα σχεδιασμένα και προγραμματισμένα τα ζιζάνια της διδασκαλίας τους, για να αλωνίσουν στην συνεχεία ψυχές απολωλότων προβάτων.

            Πρακτικά, για την πρόληψη και την αντιμετώπιση ανάλογων προσπαθειών υφαρπαγής πιστών από τους αιρετικούς καταθέτουμε τις παρακάτω προτάσεις.

           

              α) Την δημιουργία μητρώου βαπτισθέντων χριστιανών. Όταν αυτοί έλθουν σε ηλικία κατηχήσεως, με βάση το παραπάνω μητρώο, μπορούν να λαμβάνουν οι γονείς προσωπική πρόσκληση εγγραφής του παιδιού τους στο Κατηχητικό Σχολείο της ενορίας τους.

           

            β) Την ίδρυση – λειτουργία από την Εκκλησία ειδικού Κατηχητικού Ινστιτούτου, που θα σχεδιάσει και θα υλοποιεί Προγράμματα Κατηχητικών Σπουδών από την προσχολική ηλικία και διά βίου για όλους τους πιστούς. Η φοίτηση κατά την διάρκεια των σχολικών χρόνων μπορεί να ακολουθεί την αντίστοιχη των σχολικών τάξεων και να οδηγεί κάθε χρόνο στη λήψη «Αποδεικτικού», εάν η φοίτηση κρίνεται επαρκής.

              γ) Τον συστηματικό επανευαγγελισμό των πιστών, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι ακατήχητοι και ελάχιστα γνωρίζουν για τον ανεκτίμητο θησαυρό της αγιασμένης πίστης τους με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτοι στις αιρετικές διδασκαλίες.

                 δ) Την προσεκτική και διακριτική προσέγγιση ακόμα και των ίδιων των αιρετικών με τον τρόπο, που πρότεινε σε έναν αρχιμανδρίτη, ζηλωτή ιεραπόστολο, ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης. Ο αρχιμανδρίτης αυτός έλεγε στους αιρετικούς˙ «η πίστη σας είναι αμαρτωλή. Όλα σε σας είναι διεστραμμένα, όλα ψεύτικα και, αν δεν μετανοήσετε, δεν θα σωθείτε».

                Ο Άγιος, όμως, τον νουθέτησε με αγάπη λέγοντας ότι αυτοί δεν πρόκειται να μας ακούσουν, αν τους λέμε ότι η πίστη τους είναι αμαρτωλή. Αλλά, «εάν τους λέγαμε πως καλά κάνουν που πιστεύουν στον Θεό, που τιμούν την Παναγία και τους Αγίους, που πηγαίνουν να λειτουργηθούν και που προσεύχονται στα σπίτια τους, πως καλά κάνουν όταν διαβάζουν τον λόγο του Θεού, έχουν όμως λανθασμένες θεωρίες, που πρέπει να τις διορθώσουν, τότε όλα θα είναι καλά και θεάρεστα, και έτσι με τη χάρη του Θεού όλοι θα σωθούμε[8]».

              Ας μην λησμονούμε, άλλωστε, ότι είναι και αυτοί παιδιά του Θεού, απολωλότα πρόβατα της αγίας ποίμνης του Χριστού, και δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν από την ποιμαντική μας μέριμνα και αγωνία, ώστε να επιστρέψουν μετανοημένοι και εκπληρώνοντας την επιθυμία του Χριστού˙ καί γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν[9].

---

[1] Πρβλ. το Ια΄ Εωθινόν

[2] Ιω. 25, 15 κ.ε.

[3] Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής, Ιω, 10, 1

[4] ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων. τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ' ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά. καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ· ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ' αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ιω. 10, 2 - 5

[5] Ιω. 10, 12

[6] http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=1297&what_sub=d_typou

http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?archive=yes&what_sub=d_typou&etos=2008&id=1010

http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?archive=yes&what_sub=d_typou&etos=2010&id=1205

[7] Απ. 2, 4

[8] Αρχιμ. Σωφρονίου, «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», εκδ. Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 200913, σ. 78

[9] Ιω. 10, 16