“θα κάνουμε το καλό προς όλους και πρωτίστως στους οικείους της πίστεως”.

ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ…

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΜΕ…

 ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ…

Προσοχή στις υπερβολές! Στις ακρότητες! Η Ορθοδοξία θέλει διάκριση και αγία μεσότητα και είναι πολλές φορές ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί. Κυρίως χρειάζεται κάθε λόγος μας να στοιχεί στο Ευαγγέλιο και να συμφωνεί με την πατερική παράδοση. Εκείνο μάλιστα που περισσότερο χρειάζεται, είναι μέσα μας να μη έχουμε εμπάθεια στα πρόσωπα ούτε όμως και κολακευτική δειλία. Τα κριτήρια της συμπεριφοράς μας δεν βρίσκονται στη διαβρωμένη τηλεόραση ούτε στον αναρχισμό των Εξαρχείων. Ούτε στην πονηρή προπαγάνδα της Ευρώπης ούτε στον ψεύτικο διεθνισμό του μαρξισμού. Ούτε στη φυλετική καθαρότητα και υπεροχή των σωβινιστών ούτε στη χαλαρή στάση του κοσμοπολιτισμού.

Τόχουμε πεί κι άλλη φορά διότι το έχει πεί ο απόστολος Παύλος: “θα κάνουμε το καλό προς όλους και πρωτίστως στους οικείους της πίστεως”. ῎Αρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸς πάντας, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς οἰκείους τῆς πίστεως” (Γαλ. στ΄ 10).

Έτσι λοιπόν πρέπει να συνδυασθεί το “Πάτερ άφες αυτοίς…” και ο Χορτασμός των πεντακισχιλίων από τον Χριστό με τα “Ουαί…” και το Φραγγέλιο. Πρέπει να συνδυασθεί τα “Γεννήματα εχιδνών” και ο έλεγχος του Βαπτιστού με τη λιτή ζωή του και την αποτομή της τιμίας κεφαλής του. Ακόμη πρέπει να συνδυασθούν οι φιλανθρωπίες του Αγίου Νικολάου με το ράπισμα κατά του Αρείου και τη φυλάκισή του. Τα συσσίτια του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου με τον λόγο του “ράπισον του βλασφημούντος την όψιν, σύντριψον αυτού την σιαγόνα”.
Οι ιεραποστολικές και μορφωτικές περιοδείες του Αγ. Κοσμά με την προτροπή του: “Τον Πάπα να καταράσθε”. Η ίδρυση του Αγιορείτικου Μοναχισμού από τον Άγιο Αθανάσιο μαζί με την συνεκστρατεία του με το Νικηφόρο Φωκα στην Κρήτη εναντίον των Αγαρηνών το 960 μ. Χ. “Ο Αθανάσιος έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές από τον πνευματικό του φίλο Νικηφόρο Φωκά. Η αποστολή και παραμονή του Αθα­νασίου στην Κρήτη στέφθηκε με πλήρη επιτυχία. Επέτυχε να βοηθήσει στην εκ­δίωξη των Αράβων από την Κρήτη, την απελευθέρωση όσων Αθωνιτών είχαν συλληφθεί και διασωθεί, και την επανασύνδεση του φιλικού του δεσμού με τον στρατηγό Νικηφόρο Φωκά” . Τα άγια μοναχικά θύματα του Σινά και της Ραϊθώ με τους στρατιωτικούς αγίους.

Χρειάζεται λοιπόν διάκριση και κατανόηση της μεγάλης και δεσπόζουσας αλήθειας που υπάρχει στην αγία μας πίστη, δηλαδή του συνδυασμού της ακρίβειας και της οικονομίας, ανάλογα με τα πρόσωπα, τις συνθήκες, τα γεγονότα, τον τόπο και το χρόνο. Και όλη αυτή η βάσανος θέλει πολλή πνευματική δουλειά και πνευματική καθοδήγηση.